ระบบอนุญาตให้แรงงานต่างชาติทำงานในสาธารณรัฐเกาหลี (แรงงานทั่วไป)

เดิม สาธารณรัฐเกาหลีมีระบบการรับแรงงานต่างชาติ  2 ระบบ คือ 
 
1.ระบบการฝึกงาน (Training System) รัฐบาลเกาหลีอนุญาตให้องค์กรตัวแทนผู้ประกอบการจัดทำข้อตกลงนำเข้าแรงงาน ต่างชาติกับบริษัทจัดหางานที่ได้รับมอบหมายจัดส่งแรงงานไทยเข้าไปทำงานใน 3 สาขา คือ ภาคอุตสาหกรรม ภายใต้การดำเนินการของสมาพันธ์ธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลางแห่งเกาหลี (Korea Federation of Small and Medium Business : KFSB) ภาคก่อสร้าง ภายใต้การดำเนินการของสมาคมก่อสร้างเกาหลี (The Construction Association of Korea: CAK) และภาคเกษตร ภายใต้การดำเนินการของสมาพันธ์ความร่วมมือด้านการเกษตรแห่งชาติ (National Agricultural Cooperative Federation: NACF) 
       – คนงาน ทำงานในฐานะผู้ฝึกงาน จะได้รับค่าจ้างต่ำกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ (ไม่ต่ำกว่า เดือนละ 567,260 วอน)  โดยนายจ้างจัดอาหารและที่พักให้  
       – บริษัทจัดหางาน ที่ได้รับมอบหมายให้จัดส่งแรงงาน มีหน้าที่รับผิดชอบดูแลคนงานตลอดระยะเวลาที่ทำงานในเกาหลี และสามารถเรียกเก็บค่าบริการและค่าใช้จ่ายจากคนงานได้ตามที่กฎหมายกำหนด และต้องผ่านการประเมินขององค์กรตัวแทนผู้ประกอบการ จึงจะได้รับการต่อสัญญาได้
2.ระบบใบอนุญาตทำงาน (Work Permit System) กระทรวงแรงงานและการจ้างงานสาธารณรัฐเกาหลี (Ministry of Employment and Labor : MOEL) คัดเลือกให้ 6 ประเทศ มีสิทธิจัดส่งคนหางานไปทำงานตามโครงการอนุญาตการจ้างแรงงานต่างชาติ (Employment Permit System: EPS) ได้แก่ ไทย อินโดนีเซีย เวียดนาม ฟิลิปปินส์ ศรีลังกา และมองโกเลีย ในส่วนของประเทศไทยได้ลงนามในบันทึกความเข้าใจการจัดส่งแรงงานไทยไปทำงานใน เกาหลี เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2547 โดยกระทรวงแรงงานไทย (กรมการจัดหางาน) ทำหน้าที่เป็นหน่วยงานผู้ส่งคนหางานให้กระทรวงแรงงานฯ เกาหลี โดยสถาบันพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เกาหลี (Human Resources Development Service: HRD) MoU มีกำหนดระยะเวลา 2 ปี สามารถแก้ไขหรือขยายได้ โดยการพิจารณาร่วมกันของกระทรวงแรงงานของไทยและเกาหลี 
 

ปัจจุบัน    ใช้ระบบใบอนุญาตทำงาน (Work Permit System) เท่านั้น

           ประเทศที่สามารถจัดส่งคนหางานมาทำงานตามโครงการอนุญาตการจ้างแรงงานต่างชาติ (Employment Permit System: EPS) ได้แก่ 1. เวียดนาม 2. อินโดนีเซีย 3. ศรีลังกา 4. ไทย 5. กัมพูชา 6. ฟิลิปปินส์ 7. อุซเบกิสถาน 8. เนปาล 9. จีน 10. มองโกเลีย 11. บังคลาเทศ 12. เมียนมา 13. ปากีสถาน 14. ติมอร์ตะวันออก 15. คีร์กีซสถาน และ 16. สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

            สัญญาจ้างงาน สิทธิประโยชน์ของคนหางานตามระบบ EPS
             – สัญญาจ้างงานมีกำหนด ระยะเวลา ครั้งละ 3 ปี สามารถต่อสัญญาได้อีก 1 ปี 10 เดือน
             – ค่าจ้างไม่ต่ำกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ (ปี 2563) คือ 1,795,310 วอน (ประมาณ 46,678 บาท)  
             – ได้รับการคุ้มครองและสวัสดิการขั้นต่ำตามกฎหมายแรงงานกำหนด เช่นเดียวกับแรงงานท้องถิ่น เช่น ความประกันอุบัติเหตุทั้งในและนอกเวลาทำงาน การประกันสุขภาพ และค่าชดเชยตามกฎหมายแรงงานท้องถิ่น
             –  กรมการจัดหางานกำหนดเงื่อนไขการจัดส่งคนหางาน ให้นายจ้างจัดที่พักที่เหมาะสมให้คนงานและลักษณะงานต้องเป็นงานที่ไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
             ณ. เดือน กันยายน  2562   มีแรงงานไทยทำงานระบบ EPS ประมาณ 25,712 คน    จังหวัดที่มีแรงงานไทยทำงานเป็นจำนวนมากได้แก่ แถบซูวอน  อึยจองบู อินซาน อัลซาน โอซาน อินซาน โพชอน  ดงพูชอน ยองอิน เพียงแท็ค หยางจู  ในแต่ละเดือนแรงงานไทยเหล่านี้ สามารถสั่งเงินกลับประเทศประมาณ 450 ล้านบาท